Z przykrością zawiadamiamy, że zmarł Profesor dr. hab. inż. Witold Precht, 

długoletni członek Polskiego Towarzystwa Próżniowego.

Pogrzeb Profesora Witolda Prechta odbędzie się dnia 5 października (sobota) o godz. 12.00. na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie.  

Notka biograficzna o Profesorze Witoldzie Prechcie

Szanowni Państwo!

Z przykrością zawiadamiamy, że 7 listopada 2020 r. po długiej i ciężkiej chorobie zmarł doc. dr Jerzy Marks.

Szanowni Państwo!

Z przykrością zawiadamiamy, że odszedł od nas współtwórca Polskiego Towarzystwa Próżniowego prof. dr inż. Andrzej Hałas.

List od władz Polskiego Towarzystwa Próżniowego

Wspomnienie prof. Jerzego Zdanowskiego o profesorze Andrzeju Hałasie do pobrania w pliku pdf:

Czytaj więcej: Profesor Andrzej Hałas nie żyje

Czesław Kiliszek urodził się 7 września 1928 r. w Wilnie, gdzie spędził cały czas wojenny. Po II Wojnie studiował fizykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. czytaj dalej

Prof. dr hab. inż. Wojciech Czarczyński (ur. 17.04.1933 r. w Poznaniu jako syn zawodowego oficera garnizonu w Gnieźnie). Po wybuchu wojny znalazł się w Ostrowie Wlkp., gdzie spędził lata okupacji i pierwsze lata po wojnie. W 1951 r. został studentem Oddziału Słaboprądowego Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. W połowie trzeciego roku studiów przeniósł się na Wydział Łączności PWr, gdzie został jednym z pierwszych studentów nowej sekcji Elektroniki. Jako student IV roku rozpoczął pracę w Katedrze Elektroniki tego wydziału. Prowadził ćwiczenia laboratoryjne i audytoryjne z lamp elektronowych oraz techniki próżniowej. W 1956 r. podjął dodatkowo pracę w Oddziale Wrocławskim Przemysłowego Instytutu Elektroniki. Po uzyskaniu dyplomu magistra inżyniera łączności w 1957 r. został kierownikiem pracowni lamp mikrofalowych w Oddziale Wrocławskim PIE. Zajmował się konstrukcją oraz technologią lamp z falą bieżącą o małych szumach. Owocem działalności kierowanego przez niego zespołu było opracowanie serii lamp z falą bieżącą, przeznaczonych do stacji radiolokacyjnych. W 1959 r. zrezygnował z pracy na Politechnice Wrocławskiej.

Łączył badania naukowe o charakterze praktycznym z badaniami teoretycznymi, szczególnie w czasie pobytu na Southampton University w Wielkiej Brytanii w 1964 r., gdzie na stypendium ONZ pracował nad rozprawą doktorską na temat ładunku przestrzennego w wiązkach elektronowych, obronioną w 1966r. na Wydziale Elektroniki PWr.  Po powrocie do kraju ponownie podjął prace nad konstrukcją i technologią lamp z falą bieżącą mocy. Opracowane w tym okresie lampy zostały następnie wdrożone do produkcji seryjnej. Suma doświadczeń zebranych w czasie pracy, pozwoliła na napisanie książki o charakterze podręcznikowo-monograficznym „Lampy mikrofalowe”. W 1973 r. został powołany na stanowisko docenta w Oddziale Wrocławskim PIE.

Od 1978 r. pracował w Instytucie Technologii Elektronowej PWr na stanowisku docenta. W latach 1981-2001 był kierownikiem zespołu pracującego nad technikami wytwarzania struktur submikrometrowych. Pełnił funkcję dyrektora Instytutu Technologii Elektronowej PWr. w kadencji 1987-1990.

W latach 1991-1992 przebywał na stypendium WE – Heraeus Stiftung w Universität Kassel, gdzie pracował nad zagadnieniami związanymi z mikroskopią tunelową.

W 1995 r. Rada Wydziału Elektroniki PWr nadała mu stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „Ciekłometaliczne źródła jonów”. W tym samym roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego PWr. W 2000 r. wydał monografię „Mikroelektronika próżniowa”, stanowiącą próbę systematycznego przedstawienia tej nowej dziedziny elektroniki. W 2001 r. otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

Prowadził wykłady z elektromagnetyzmu i mikrofal. Wypromował 3 doktorów. Był opiekunem kilkudziesięciu dyplomantów.

Odznaczony Srebrnym (1974 r.) i Złotym Krzyżem Zasługi (1981 r.) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989 r.).

Przeszedł na emeryturę w 2003 r.

Współpracował z uniwersytetami zagranicznymi w Kassel (Niemcy) i Lille (Francja). Był utalentowanym technologiem i wychowawcą studentów i kadry naukowej. Za swą działalność akademicką uzyskał wiele nagród i odznaczeń. Po przejściu na emeryturę, do grudnia 2017 roku był zatrudniony przy realizacji projektów badawczych.

Zmarł 27 kwietnia 2018 r. w wieku 85 lat.

(na podstawie notek biograficznych sporządzonych przez prof. prof. M. Dabrowską-Szata i J. Zdanowskiego)